Budowa akumulatora
Akumulator samochodowy składa się z kilku ogniw połączonych szeregowo, na przykład trzech (w celu uzyskania napięcia 6 V) lub sześciu (w celu uzyskania napięcia 12 V). Aby uzyskać napięcie 24 V, łączy się szeregowo dwa akumulatory o napięciu 12 V każdy. Akumulator ołowiowo-kwasowy składa się z zestawu dwóch zespołów płyt (elektrod) z ołowiu oraz naczynia z elektrolitem - rozcieńczonym kwasem siarkowym.
Płyta akumulatorowa wykonana z ołowiu w postaci kratki jest wypełniona tzw. masą czynną. W płytach, które mają stanowić biegun dodatni akumulatora (płyta dodatnia), głównym składnikiem masy czynnej jest dwutlenek ołowiu Pb02 w postaci pasty, natomiast w płytach, które mają być biegunem ujemnym (płyta ujemna) - ołów gąbczasty. Tak wykonane płyty ołowiane (elektrody) zanurzone w elektrolicie wykazują różne potencjały w stosunku do elektrolitu.
Różnica potencjałów między elektrodami waha się od 1,75 V w wyładowanym ogniwie do 2,4V w naładowanym. Elektrolitem akumulatorów ołowiowo-kwasowych jest roztwór kwasu siarkowego o gęstości ok. 1,265 [g/cm3] w stanie naładowanym akumulatora. Płyty o tej samej biegunowości łączy się ze sobą w zespół płyt.
Między płytami o przeciwnej biegunowości umieszcza się przekładki między płytowe zwane separatorami, które są wykonane z materiału porowatego. Mają właściwości izolacyjne i zapewniają swobodną wymianę elektrolitu. Najczęściej przekładki są wykonane z polichlorku winylu, ponadto są używane separatory mikroporowate, papierowe (nasycone żywicą syntetyczną).
Budowa akumulatora:
1 – monowieczko, 2 – korek, 3 – łącznik międzyogniwowy, 4 – tłumik drgań elektrolitu, 5 – końcówka biegunowa, 6 – mostek biegunowy, 7 – komora osadowa, 8 – płyty z masą czynną, 9 – próg, 10 – separatory, 11 – gródź międzyogniwowa, 12 – obudowa akumulatora, 13 obrzeże do mocowania akumulatora
tekst opracował: dr inż. Jarosław Paszkowski
POLITECHNIKA WARSZAWSKA - INSTYTUT MASZYN ELEKTRYCZNYCH
Zakład Konstrukcji Urządzeń Elektrycznych,
Warszawa 24 marzec 2003 r.