Ustawa z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach (Dz.U. 2009 nr 79 poz. 666) stanowi transpozycję do polskiego prawa wymagań dyrektywy 2006/66/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 września 2006 r. w sprawie baterii i akumulatorów oraz zużytych baterii i akumulatorów oraz uchylającej dyrektywę 91/157/EWG. Wprowadza zupełnie nowe regulacje dotyczące wprowadzanych baterii i akumulatorów. Określa także sposób postępowania z nimi po zużyciu.

Ustawa

Podstawowe cele ustawy, to:

Ograniczenie negatywnego wpływu baterii i akumulatorów oraz zużytych baterii i zużytych akumulatorów na środowisko przez redukcję ilości substancji niebezpiecznych w bateriach i akumulatorach oraz właściwe zbieranie i recykling powstających z nich odpadów, w tym przez wspieranie wysokiego poziomu zbierania zużytych baterii przenośnych i zużytych akumulatorów przenośnych   

Zharmonizowanie wymogów dotyczących zawartości metali ciężkich w bateriach i akumulatorach oraz wymogów dotyczących ich oznakowania

Zapewnienie sprawnego funkcjonowania rynku wewnętrznego i uniknięcia zniekształcenia konkurencji w obrębie Unii Europejskiej.

Ustawa kładzie na wprowadzającym do obrotu baterie lub akumulatory obowiązek zorganizowania i sfinansowanie systemu zbierania, przetwarzania, recyklingu oraz unieszkodliwiania zużytych baterii i zużytych akumulatorów. W przypadku wprowadzającego baterie lub akumulatory przenośne, wymagane jest osiągnięcie poziomu zbierania określonego w dyrektywie 2006/66/WE. Wprowadzający ponosi także koszty związane z wycofaniem z obrotu, wstrzymaniem dystrybucji lub przekazaniem do przetworzenia i recyklingu tych urządzeń oraz finansuje publiczne kampanie edukacyjne.

Sprzedawcy hurtowi , detaliczni (dotyczy to tylko tych, których powierzchnia sprzedaży przekracza 25 m2) oraz przedsiębiorcy świadczący usługi w zakresie wymiany zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, zobowiązani są do zorganizowania punktów odbioru tych odpadów. Za ich przyjmowanie nie mogą być pobierane żadne opłaty.

Przedsiębiorca, który nie prowadzi żadnej z powyższych rodzajów usług, może z własnej inicjatywy zorganizować punkt odbioru. Jest wtedy zwolniony z:

    Uzyskania zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie zbierania lub transportu odpadów w postaci zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, o którym mowa w art. 28 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz.U. 2007 nr 39 poz. 251);
    Zgłoszenia do rejestru prowadzonego przez starostę, o którym mowa w art. 33 ust. 5 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach, w zakresie zużytych baterii lub zużytych akumulatorów;
    Zgłoszenia zmiany sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części, o którym mowa w art. 71 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz.U. 2006 nr 156 poz. 1118), w związku ze zbieraniem zużytych baterii lub zużytych akumulatorów;
    Prowadzenia ilościowej i jakościowej ewidencji odpadów w postaci zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, o której mowa w art. 36 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach.


Główny Inspektor Ochrony Środowiska został zobligowany do prowadzenia rejestru wprowadzających baterie lub akumulatory oraz prowadzących zakłady przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów.

Każdy przedsiębiorca, przed rozpoczęciem działalności w zakresie wprowadzania albo przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, zobowiązany jest do złożenia Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska wniosku o wpis do rejestru oraz uzyskania numeru rejestrowego. Musi to zrobić przed dokonaniem pierwszego wprowadzenia albo pierwszego przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów.

Została określona zawartość rtęci oraz kadmu w bateriach i akumulatorach oraz oznakowanie ich w przypadku przekroczenia tych wartości.

Przede wszystkim jednak ustawa zakazuje umieszczania zużytych baterii i akumulatorów w pojemniku z innymi odpadami oraz unieszkodliwiania poprzez ich składowanie lub przekształcanie termiczne.

Problemy

Powstaje jednak problem: w jaki sposób zbierający zużyte baterie lub akumulatory mają przekazywać je prowadzącemu zakład przetwarzania tych odpadów, jeśli np. ilości zebranego sprzętu są zbyt małe, aby ich transport był opłacalny. Czy może w tej sytuacji przekazać je innemu zbierającemu?

Z takim problemem w spotkał się przedsiębiorca Robert Paleczny, właściciel firmy PALECZNY Robert Paleczny zajmującej się m. in. skupem zużytych akumulatorów. Na wystosowany wniosek o interpretację przepisów, Ministerstwo Środowiska odpowiedziało, że przedsiębiorca zebrane przez siebie odpady może przekazać do zakładu przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów korzystając z pomocy pośrednika. Pośrednikiem , w tym przypadku, może być przedsiębiorca będący zbierającym zużyte baterie lub zużyte akumulatory.

Ponadto problemem może także okazać się osiąganie unijnych poziomów – na ile realne jest ich osiągnięcie? Według Michała Korkozowicza, Prezesa Zarządu Reba Organizacja Odzysku SA, aby osiągnąć pierwszy z unijnych poziomów (25%), w ciągu czterech lat trzeba praktycznie podwoić masę selektywnie zbieranych baterii zużytych.

Przed wejściem w życie ustawy, obowiązywało rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 17 października 2002 r. w sprawie szczegółowych wymagań, jakim powinny odpowiadać wytwarzane i wprowadzane do obrotu baterie i akumulatory. Dokument ten zajmował raptem 3 strony, więc niemożliwe było, aby był w stanie uregulować wszystkie zagadnienia związane z bateriami i akumulatorami

Ustawa uwidoczniła problem zużytych baterii i akumulatorów. – mówi Robert Paleczny – Poprzednie prawo ledwie zaznaczało jego istnienie. Wszystkie ważne zagadnienia są w ustawie dokładnie opisane i wyjaśnione. – dodaje.

Dokładne regulacje były więc konieczne, chociaż nie są idealne. Jednak aby zdały egzamin, trzeba zacząć od podstaw. W społeczeństwie musi wykształcić się świadomość, że zużyta bateria lub zużyty akumulator to odpad niebezpieczny, którego nie wolno po prostu wyrzucić do kosza. Bez tego na nic nie zdadzą się punkty odbioru, a wyznaczone przez UE limity będą niemożliwe do osiągnięcia.

źródło: ekologia.pl